Είμαι ΤΟΣΟ ενθουσιασμένος που μοιράζομαι τη σημερινή ανάρτηση μαζί σας! Πέρυσι, εφάρμοσα μερικές νέες εργασιακές συνήθειες και άλλαξε δραματικά τις ημέρες εργασίας μου. Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα και συγκλονιστικά και στα 14+ χρόνια που ασχολούμαι με το blog, ένιωσα την πιο παραγωγική μου από ποτέ!
άκουσα Το podcast της Jenna Kutcher για τη μαζική εργασία (που είναι υπέροχο, αλλά αυτό το επεισόδιο είναι ιδιαίτερα χρήσιμο!). Έχω ακούσει για την εργασία κατά παρτίδες εδώ και χρόνια, αλλά ποτέ δεν είχα δεσμευτεί πλήρως να το δοκιμάσω. Ένα από τα πράγματα για τα οποία μίλησε η Jenna στο επεισόδιο της ήταν πώς προετοιμάστηκε για την άδεια μητρότητας, κάτι που ήθελα πολύ να κάνω.
Την τελευταία φορά που πήρα άδεια μητρότητας, άφησα μόνο μερικές αναρτήσεις ιστολογίου στα προσχέδια, αλλά στάθηκα τυχερός επειδή είχαν τελειώσει οι διακοπές, όταν ούτως ή άλλως παίρνουμε συνήθως λίγο χρόνο. Αλλά αυτή τη φορά ήθελα να παραμείνω παρούσα στο περιεχόμενο του ιστολογίου και να αφήσω ένα μεγαλύτερο buffer, ώστε οι συνάδελφοί μου να μην αισθάνονται τόσο πολύ την απουσία μου.
Το δοκίμασα λοιπόν και μου άρεσε. Εδώ είναι λίγο για την εμπειρία μου!
Πρώτα απ ‚όλα, είχα στόχο να γράψω 20 αναρτήσεις στο blog πριν από την ώρα που θα ανέβαιναν κατά τη διάρκεια της άδειας μητρότητας. Σκέφτηκα ότι θα μου έπαιρνε αρκετούς μήνες να προσθέσω μια ή δύο επιπλέον αναρτήσεις την εβδομάδα για να το κάνω αυτό.
Αλλά αποφάσισα να σχεδιάσω όλες τις αναρτήσεις εκ των προτέρων. Χρειάστηκε πολύς χρόνος (μια ολόκληρη οκτάωρη εργάσιμη ημέρα) για να πάρω 20 ιδέες για τις οποίες ενθουσιάστηκα να γράψω και για τις οποίες ήμουν ήδη προετοιμασμένη (ή κυρίως προετοιμασμένη) να γυρίσω.
Έτσι, η πρώτη φάση των εργασιών κατά παρτίδες ήταν ο σχεδιασμός.
Στη συνέχεια, στην επόμενη φωτογράφισή μου (συνήθως κάνω δύο λήψεις το μήνα με τον φωτογράφο μου και τραβάμε το 80-90% των αναρτήσεων του ιστολογίου μου σε αυτές τις δύο μέρες), έπαθα ΣΥΝΟΛΙΚΟ σοκ όταν καταφέραμε να τραβήξουμε επιπλέον 10 αναρτήσεις ιστολογίου στο μια μέρα (εκτός από αυτά που ήδη χρειαζόμουν για τον επόμενο μήνα).
Το κάναμε ξανά στο επόμενο γύρισμα μου την επόμενη εβδομάδα. Και κάπως έτσι, πυροβολήθηκαν όλες οι αναρτήσεις της άδειας μητρότητας.
Πραγματικά χρειάστηκε περισσότερος χρόνος για να σχεδιάσουμε όλα τα post παρά για να τα πυροβολήσουμε.
Στη συνέχεια πέρασα περίπου δύο ημέρες γράφοντας τις αναρτήσεις (για τις οποίες είχα ήδη περιγράμματα από την ημέρα προγραμματισμού μου). Είναι δύσκολο να πει κανείς ακριβώς πόσο χρόνο από τότε που δούλευα επίσης στις κανονικές αναρτήσεις μου, αλλά έγραψα περίπου 20 δημοσιεύσεις σε δύο ημέρες, κάτι που ΠΟΤΕ δεν έχει ξαναγίνει σε όλα τα χρόνια του blogging μας.
Αυτή η εμπειρία με έκανε να συνειδητοποιήσω Α. Πόσο μου αρέσει ακόμα το blogging και Β. Πόσα μπορώ να πετύχω σε λίγες μόνο μέρες αν αφιερώσω περισσότερο χρόνο στον εκ των προτέρων προγραμματισμό. Η μόνη πραγματικά μεγάλη διαφορά ήταν ο χρόνος προγραμματισμού — κανονικά δεν θα ξόδευα ποτέ μια ολόκληρη εργάσιμη ημέρα προγραμματισμού, αλλά τώρα θα προγραμματίζω για πάντα τουλάχιστον μία ΠΛΗΡΗΣ ημέρα προγραμματισμού το μήνα, αφού βλέπω την τεράστια αύξηση της παραγωγικότητας που δημιούργησε.
Νομίζω ότι στο παρελθόν είχα μια άδικη προκατάληψη ότι αν δούλευα χύμα η ποιότητα θα ήταν χαμηλότερη, αλλά καθώς το έκανα αυτό κατάλαβα ότι η ποιότητα ήταν εξίσου καλή, αν όχι καλύτερη. Είχα μπει στο δικό μου τρόπο για τόσο καιρό δουλεύοντας μόνο σε μία ή μερικές αναρτήσεις ιστολογίου κάθε φορά.
Μετά από αυτή την εμπειρία ένιωσα τόσο δυνατή—σαν, ασταμάτητη!
Πήρα το πρόγραμμά μου και άρχισα να βρίσκω ό,τι μπορούσα να συνδυάσω μαζί. Γρήγορα ένιωσα ότι είχα περισσότερο χρόνο στις εργάσιμες μέρες μου και ότι ολοκλήρωνα με συνέπεια τη δουλειά μου στην ώρα μου ή νωρίς, κάτι που ήταν πάντα ένας αγώνας για μένα.
Εάν είστε κάποιος που παλεύει με το να αισθάνεται συγκλονισμένος ή αποσπάται εύκολα η προσοχή, δεν μπορώ να προτείνω αυτήν τη μέθοδο αρκετά. Μπορεί να μην λειτουργεί για τη δουλειά του καθενός, αλλά υπάρχουν ακόμα πιθανώς πολλά σημεία της ζωής σας όπου μπορείτε να το δοκιμάσετε.
Η παρτίδα εργασίας άλλαξε εντελώς τη ζωή μου! Νιώθω πολύ πιο σίγουρος για το τι μπορώ να καταφέρω. Το μόνο που μετανιώνω είναι που δεν ξεκίνησα να το κάνω αυτό πριν από 10 χρόνια!!! Αλλά σίγουρα θα το κάνω για τα επόμενα 10.
xx – Έλσι
